‘Ben je weer voorgoed terug in Hoenderloo’. Na slechts een weekje terug in het dorp hoor ik er al weer helemaal bij. Ik hoor bij de incrowd en niet bij de toeristen, joehoeeee! Met dank aan de caissière van de plaatselijke supermarkt, waar ik dagelijks inkopen doe om de dorpskassa te spekken. Ze herkent me nog. Stiekem toch een beetje opgelucht kan ik zeggen: ‘nee, mijn ouders zijn op vakantie, dus ik pas op het huis’. Toch leuk deze stempel: tijdelijke dorpsbewoner die erbij hoort.
